Heb tegenwoordig het idee dat niet alleen de mid-outro nutteloos aan het worden is, maar dat ook de (mid-)intro (vooral) bij de meer melodieuze platen gewoon compleet overgeslagen wordt. Om eerlijk te zijn snap ik de artiesten ook wel. Als ik alleen al kijk naar een groot deel van mijn vriendengroep, dan is er maar een enkeling die een ingemixte plaat bij de mid kent, terwijl iedereen diezelfde plaat bij de break / climax herkent.. Als ik tijdens een feest rondkijk zie ik dat een groot deel van het publiek hetzelfde heeft.
Daar concludeer ik uit dat wat Bouke al zegt waar is; het is een proces dat even snel voor / na de track geplakt wordt, als opvulling. Dat merk je ook op de dansvloer, waar men vrijwel geen reactie geeft op een mid-intro, omdat dat deze (vind ik) vaak heel standaard klinken en in veel gevallen ook helemaal niet passen bij de climax, waardoor deze ook zowat overbodig wordt.
Persoonlijk vind ik het wel jammer. Als ik alleen al terugkijk op de afgelopen editie van De Tijdmachine, dan merk ik dat ik zelf ook veel vaker ben losgegaan op een mid-intro, en met mij vele anderen. In die tijd waren de mid-intro's nog een echte kenmerkende onderdelen van een track, met in veel gevallen ook een melodie. Ook het gebruik van reverse basses + vocals hoor je amper meer terug. Als je kijkt naar hoeveel drive het vaak mee geeft aan een track (zeker live), dan is dat doodzonde. Naar mijn idee is het tegenwoordig in 90% van de tracks een korte loop van de melodie van de climax, gevolgd door een vocal met een soort anti, waarna screeches de boventoon voeren in de mid.
(mid-)outro's vond ik destijds ook in veel gevallen al erg op de mid lijken, dus die waren wat mij betreft al langere tijd overbodig aan het worden.
Om even snel twee voorbeelden hiervan te noemen: TBY - Vita en Activator & Zatox - Freedom (1e mid + outro)
Dit betekent niet dat ik vind dat er geen outro in een track hoort, ik vind dat (mits goed uitgevoerd) een outro een hoop toe kan voegen aan een track. In sommige gevallen kan dit zelfs vetter zijn dan de climax zelf. Een bekend voorbeeld waarvan ik de mid-outro vetter vind dan de climax en mid-intro is Donkey Rollers - LMPSJNK. Die plaat bewijst voor mij hoe vet het kan zijn om na de climax van de track nog een energieke mid-outro te hebben, waarbij je vooral live nog even de laatste energie eruit kan stampen